Voelen als god, zijn als de duivel

Je kent ze wel. De types die zich voelen als god, maar in feite meer weg hebben van de duivel. Je komt ze overal tegen. Het kan je baas zijn, een collega, een van je ouders, je broer, een vriend, je partner, zelfs een deel van jezelf.

Mensen die denken dat zij macht en controle hebben. Over jou, de wereld, anderen. Op een dominante wijze laten zij je merken boven de wereld staan. Iedereen is gek, behalve zij. Ze denken dat zij god zijn, maar in feite zijn ze de duivel. Altijd weten ze het beter, het kan in hun ogen ook altijd beter, het is nooit goed genoeg, je bent nooit goed genoeg.

Wat er vaak gebeurt als je met deze 'goden' omgaat is dat je je kleiner gaat voelen. Je krimpt weg in jezelf, terwijl zij groeien. Deze reactie zijn zij gewend van iedereen die in hun leven met ze is omgegaan. Het patroon is verworden tot een conditionering. Ze weten niet beter dan dat iedereen onderdanig is en kruipt.

Op het moment dat je 'op' staat en een weerwoord hebt of gedrag dat ze niet van je gewend zijn, dan schrikken ze zich rot. De eerste verbazing slaat om in ongeloof om te verworden tot woede. Dit zijn ze niet gewend ! Wanhopige pogingen om de controle terug te krijgen werken niet. Als je tenminste aan jezelf duidelijk hebt gemaakt dat je niet meer ingaat op deze chantage.

Na enige tijd van volhouden en oefenen met dit onwennige gedrag van jezelf zul je merken dat er een nieuw evenwicht ontstaat. Zodra jij besluit om je niet meer te laten 'overrulen' dan verandert de relatie. Het kan zijn dat dit leidt tot een beeindiging van deze relatie. Het kan ook een positieve verandering betekenen in de onderlinge verhouding. In beide gevallen ben je beter af.

Is dit alles ?

Wandelen, social media en loopbaanadvies

Gisteren hebben we weer een fijne wandeling gemaakt. Niet zo’n hele lange maar wel door een mooi stukje Nederland, langs paden, de Lek en door weilanden. Met aan het einde een goeie lunch. Heerlijk om af en toe te doen.

Zo vind ik meer dingen leuk om te doen. Wandelen is er 1 van. Gesprekken voeren met cliënten is een andere. Zittend aan tafel, maar ook regelmatig wandelend. Voor veel mensen levert de combinatie van wandelen en praten wat goeds op. Delen, verdieping, verstilling, ruimte, inzicht.

Uiterwaarden bij de Lek

Het laatste jaar kom ik minderen aan het wandelen toe. Ik zit meer aan tafel en meer achter de laptop. De social media zijn bij me naar binnen geslopen en ik word dikker …. Eerst via Linkedin, toen met Bloggen, vervolgens door Twitter, en recentelijk vanwege Facebook.

Als ik alles bijhoud dan ben ik er diverse uren in de week mee bezig, en zelfs per dag als ik niet oppas. Ik verlang nog wel eens terug naar de tijd dat ik regelmatig wandelde in mijn vrije tijd. Mijn aandacht richtend op een belangrijk aspect in het leven. Door het gebruik van de diverse social media is mijn aandacht meer versnipperd geraakt. Soms word ik er onrustig van. Altijd bezig. Laptop uit. Telefoon aan.

Ik moet meer alert zijn op het vinden en behouden van balans. Tegelijk is het ook leuk. De wereld in een doosje. En ik merk in mijn werk dat het voor cliënten een nieuwe weg tot het verkrijgen van werk is. Met cliënten stem ik af wat het beste past. Een traditioneel gesprek aan tafel of wandelend verdiepen en brainstormen. En wel of niet de social media benutten om jezelf in je werk of als werkzoekende te profileren.

Ik wil dus alles! Wandelen, loopbaanadvies, social media. Ik vind het alle drie erg leuk om me mee bezig te houden. Zowel in mijn vrije tijd als in mijn werk, hetgeen toch al vaak door elkaar loopt. Het is ook complementair aan elkaar. Als je veel wandelt en buiten bent dan mis je een belangrijk stuk sociale ontwikkeling via de media. Als je veel achter je computer zit dan is het heerlijk om eens lekker naar buiten te gaan.

 Is dit alles ? - Doe maar

(On)georganiseerde chaos

Dit stukje van en over mij is in september 2012 gepubliceerd in de Nieuwsbrief van IMPROJECT van Wilmie Voortman.

In mijn werk,  thuis en op vakanties heb ik het allemaal goed op een rij. Mijn vrouw heeft ze ook op een rij, maar is minder georganiseerd. Ik kan een boek schrijven over ons. Over de  lastige en ook olijke situaties die dat oplevert. Onze 2 kinderen van 14 en 17 jaar laveren tussen chaos en organisatie. Zoals het met pubers en tieners ook gaat. Bezig om hun eigen manier te vinden om in het leven te staan.  Het gaat goed met ons en met mij. Ik heb mijn eigen leven goed onder controle. De agenda staat vol, zowel privé als qua werk. De vakanties zijn gepland. Ik ben gezond en gelukkig. Ziek zijn is niets voor mij.

Kanker. De wereld staat op zijn kop. Weg alle zekerheden. Prostaatkanker op jonge leeftijd. Althans dat vind ik zelf (52). Zorgen om gezondheid en geld. Ineens. Diagnose, behandeling, operatie, verwijdering gezwel, incontinentie, impotentie. Gelukkig alles tijdelijk. Weg organisatie en geregel. Overgeven, letterlijk. Iedereen in shock. Ik, vrouw, kinderen, familie, vrienden.

We zijn 3 maanden verder en het leven gaat door. Ik ben weer aan het werk, kinderen weer naar school. Iedereen is weer bijgekomen in de zomer en vakantie. Mijn vrouw doet haar best om dingen te regelen en ik om los te laten. Het lijkt alsof er niets is gebeurd, maar er is natuurlijke een enorme impact op ons gezin en relatie.

Op de vraag die afgelopen tijd weer is opgekomen “Waar gaat het mij nu eigenlijk echt om?” heb ik even geen goed passend antwoord meer.

 

Was het gezellig op mijn verjaardag ?

De titelzin klinkt als een avond waarop je flink heb zitten blowen of drinken en op een gegeven moment knock-out ging. Maar dat bedoel ik niet. De uitspraak komt van mijn moeder die sinds kort in een verzorgingstehuis woont vanwege haar Alzheimer. Mijn vader had haar verjaardag goed voorbereid en georganiseerd. Gebak van de Hema, ruim ingeslagen voor bewoners, verplegend personeel, familie. En de jarige, mijn moeder. Tussen half elf en half drie op bezoek geweest, koffie gedronken, gebak gegeten, 3-gangenlunch. Een gezellig samenzijn met zijn 8-en.

Toen ik de volgende dag nog even langsging bij ma bleek ze zich niets meer te herinneren. Geen gebak, geen visite, geen verjaardag. Het was geen verrassing voor me, want zij woont niet voor niets in het verzorgingstehuis. De laatste jaren is haar vergeetachtigheid snel achterut gegaan. Toen we een wandeling maakten deed ze de voor mij inmiddels historische uitspraak "Was het gezellig op mijn verjaardag?". Het was tegelijk triest en leuk. Hilarisch en aandoenlijk. Zielig en lachwekkend.

Het deed me ineens beseffen dat we ons soms druk en zorgen maken over anderen, die er zelf heel anders in kunnen staan. Een extreem voorbeeld, maar toch. Je hoort nog wel eens wat van vrienden of collega's. Je maakt je druk over je partner of kinderen. Je maakt je zorgen over je ouders. Je kijkt naar de ander vanuit jouw perspectief. Met jouw probleemanalyse, jouw oplossingen. De vraag is of de ander dat ook zo ziet. Of je wel aansluit bij de ander. Of die jouw geprojecteerde visie wel deelt. Of de ander wel behoefte heeft aan jouw oplossing, mening, advies.

Echt samenzijn is vaak voldoende om een gelukkig moment te delen.

Persoonlijke blog 2012

In het voorjaar van 2012 word ik behandeld en geopereerd aan een kwaadaardige tumor in een vroeg stadium. Mijn werk en leven als loopbaanadviseur gaat intussen "gewoon" door. Ik schrijf hierover tijdelijk in een aparte blog. www.robvv.blogspot.com

Uiterlijk en Innerlijk

Wat laat ik zien ? In de laatste weken zijn er 2 bedrijfsfilmpjes van mij opgenomen. Leuk om te doen, maar confronterend ! Het zet je echt tot nadenken. Hoe wil ik gezien worden ? Wat wil ik uitstralen ?  En met name: Wat laat ik zien ?

Innerlijk en uiterlijk Ik ben gevoelig voor mijn uiterlijk en uitstraling. Aan de ene kant vind ik het leuk om mezelf te laten zien, maar er is ook iets in mij dat de andere kant op wil. Een foto is al heel wat, laat staan een video van een minuut …. Ik ben meer van het innerlijk dan het uiterlijk. Dat is wel eens anders geweest. Een aantal ervaringen in mijn leven hebben daarvoor gezorgd en het volgende verhaal is er een van.

Hupsakee: lenzen ! Ik draag al van jongs af aan een bril. Ik ben nu 51 jaar en ken de glazen op pootjes al een jaar of 45. Vanwege een lui oog ook al eens geopereerd toen ik 6 jaar was en een tijd met een lapje voor een oog gelopen. Toen ik 33 was wilde ik graag lenzen nemen. Maar in combinatie met dat enigszins luie oog niet een perfecte combinatie. Met een poliklinische ingreep zou dit verholpen worden en rechtgezet. Dus ik onder het mes. Spiertjes inkorten van de ogen en hupsakee.

Strak ! Nadat ik uit de narcose kwam voelde mijn ogen erg gespannen aan. De chirurg en studenten hadden met de spiertjes moeten rommelen en het voelde strak. Hoorde erbij. Was normaal. Met wat oog-oefeningen zou het goed komen. Ik oefenen. Dag in dag uit, week in week uit, maar de spanning van mijn oog en spiertjes en weefsel werd er niet minder om. Integendeel. Na enige weken werd het mij en de artsen duidelijk. De operatie was mislukt en het resultaat was juist slechter dan voor de operatie.

Spijt ...... Een hersteloperatie zat er niet in vanwege het herstellende littekenweefsel en werd een jaar later uitgevoerd. In de tussentijd liep ik met een scheel oog rond dat vele malen erger was en niet in vergelijking met de situatie zoals ik die 33 jaar had gekend. Na de 3^e oogoperatie is de stand van mijn ogen enigszins weer redelijk. Echter geen lenzen, een ongelukkige periode en veel spijt dat ik ooit begonnen ben aan een esthetische operatie.

De kiem van de ijdeltuit Die operatie en dat jaar hebben behoorlijk bijgedragen aan de aandachtsverschuiving van mijn uiterlijk naar mijn innerlijk. De ijdeltuit van voorheen interesseerde het helemaal niets meer hoe ik of iemand eruit zag, wat voor kleding ik of een ander aan had, wat voor achtergrond en of iemand nou wel of niet in een groot huis woonde. Materialisme was ineens “out”. De kiem daarvan was wel aanwezig, maar het zaadje ontkiemde in rap tempo.

Leren van ervaringen Ik kan nog steeds genieten van leuke, mooie en lieve kanten van mensen en de wereld. Maar er is echt meer aandacht gekomen voor de andere kant van het leven. Zo zijn er nog een aantal ervaringen te bedenken die mij hebben veranderd. Sommige vrienden vinden het geweldig. Andere vragen zich verwonderd af waar die oude Rob toch is gebleven. Vroeger altijd vrolijk en oppervlakkig en nu ook steeds meer serieus en diepzinnig.

In zwart is wit. In wit is zwart.

Als ik zo terugkijk op 2011

dan word ik er niet vrolijker op. Laatste decennia gebeurt er sowieso heel wat in de wereld. Ik maak me daar zorgen over. Maar dat mag niet, want ik ben loopbaanadviseur. En een coach moet altijd positief zijn. Over zichzelf, de clienten, de wereld.

En dat is ook zo.
Ik ben positief ingesteld. Ik help mezelf en anderen vooruit. Motiveer en stimuleer. Dat gaat best goed. Maar de wereld is niet alleen maar positief, ideaal, mooi, leuk en lief. En wij hebben ook onze beide kanten van positiviteit en negativiteit, mooi en lelijk, geluk en ongeluk. Dat geldt voor alle mensen. Ook loopbaanadviseurs. In zwart zit wit. In wit zit zwart.

Ik moet ineens denken aan het Ying Yang teken,

waarbij zwarte en witte vlakken in elkaar overvloeien met in elk vlak een rondje met de contrastkleur. Mooi symbool. Hoef je helemaal niet zweverig voor te zijn om de realiteit van deze symboliek in je armen te sluiten. Johan Cruyff zei het eens al: "elk voordeel heb z'n nadeel". En zo is het. Andersom ook.

In mijn loopbaantrajecten merk ik dit dubbel verschijnsel altijd op.
Sommige clienten (of opdrachtgevers !) willen inzetten op het resultaat. Maar je zal toch met het proces aan de gang moeten. Je eigen proces wel te verstaan. Een jongedame kan soms overvloeien van vrouwelijke kwaliteiten, maar zal toch ook moeten dealen met mannelijke aspecten als daadkracht. Net zoals een ervaren manager het nodig kan hebben om zijn zachtere kant meer te gaan inzetten. In zijn bedrijf of priveleven.

Dergelijke balansprocessen spelen bij iedereen.
Bij clienten, opdrachtgevers, loopbaanadviseurs, werkgevers, werknemers, werkzoekenden. Waar het om gaat is dat je je hiervan bewust wordt. Hoe is het nu bij je en wat heb je als tegenovergesteld gedrag nodig om beter in balans te komen. Niet dat altijd eenvoudig is. Als je je hele leven volgens een bepaald patroon hebt geleefd dan lukt het meestal niet om dat 123 te veranderen.

Tijd, geld en energie
zijn de factoren die altijd een rol spelen. Zo ook in dit soort processen om jouw geliefde resultaat neer te zetten. Veelal is dit gedrag dat tegenovergesteld is aan dat wat je altijd gewend bent geweest. Als het je lukt om dat te combineren met het aanwezige of al van jongs aangeleerde patroon dan kom je verder. In je werk en in je leven. Het lukt je dan ineens om wel van je af te bijten, of een keuze te maken. Of juist invoelend te worden en een liefdevol mens te zijn.

Het belangrijkste dat je nodig hebt

is tijd. Tijd die je op de juiste manier besteed. Met aandacht denken, voelen en doen. Energie en geld komen meestal wel, maar kunnen onder druk komen te staan als de tijd beperkt is. De tijd die je jezelf geeft of de tijd die je krijgt van bijvoorbeeld je partner of werkgever. Om tot en resultaat te komen dat van jou is. Niet van een ander. Van jou. Om te realiseren wat jij het liefste wilt. Als je jezelf tijd gunt dan krijg je vaak ook weer energie. Neem de tijd die je nodig hebt.

Interview over Goede en Slechte voornemens 2012

Tijdens het

interview bij RTV Stichtsevecht (radio)

op 2 januari 2012

kwamen de volgende vragen en antwoorden aan de orde.

Als je op de link klikt dan krijg je een uur muziek met tussendoor het interview (eerste half uur).

1       Wil je jezelf voorstellen aan de luisteraars

Ik ben Rob v Veenendaal, 51 jaar en heb mijn loopbaanadvieskantoor in Utrecht. Samen met Marcel Jansen die trainer en coach is uit Maarssen hebben we het idee bedacht om thema-avonden te organiseren. 1 x per maand met een kleine groep in gesprek over een interessant thema dat speelt in werk of leven.

2       Heb je goede voornemens voor 2012 ?

Aan het einde van het jaar blik ik altijd terug op het afgelopen jaar en werp alvast een blik vooruit op het komende jaar. Er zijn zoveel goede voornemens op te noemen. Over jezelf, je gezin, je leefomgeving, de wereld. Meestal kies ik er 1 uit die momenteel belangrijk is voor me. Voor 2012 is dat het voornemen om loopbaanadvies en social media met elkaar te combineren.

3       Jij geeft samen met Marcel de komende maanden thema-avonden in Maarssendorp. Hoe is dit idee ontstaan?

Marcel en Rob

Marcel en ik zijn beide adviseur en begeleider. Via training en coaching begeleiden we medewerkers bij veranderingsprocessen. Meestal op werkgebied. We kennen elkaar sinds een jaar of 10 van onze opleiding en intervisie. Toen we elkaar afgelopen jaar spraken hadden we het erover dat er vaak universele thema’s zijn die voor ieder gelden, maar dat er toch niet altijd veel werkelijk contact en uitwisseling over bestaat. We hebben toen het plan bedacht om deze thema’s in bijeenkomsten met een kleine groep te bespreken.

 

4       De eerste avond is maandag 9 Januari met als thema goede of slechte voornemens. Zijn er ook mensen die zich slechte dingen voornemen?

Het punt is niet zo zeer dat mensen zich slechte dingen voornemen. Iedereen wil goede voornemens hebben en uitvoeren. Alleen lukt het niet altijd om je voornemens positief af te ronden. Dan is het voornemen wel goed, maar meestal de planning van je activiteiten of het houden aan je planning niet in orde.  Als je je voornemens niet in een goede actieplanning omzet en uitvoert dan zijn het dus slechte voornemens.

5       Hoe is zo’n thema-avond opgebouwd?

Tijdens het inloopkwartiertje drinken we een bakje koffie of thee en maken kennis met elkaar. Daarna gaan we om de tafel. Zie het als een ronde-tafelgesprek waarbij wij ons als gespreksleiders opstellen.  Een tussenvorm tussen Pauw en Witteman en Rondom 10 J. We bereiden het thema – in dit geval Goede Voornemens – voor. Na een korte kennismaking gaan we wat verder in op het thema waarbij we met name aandacht schenken aan het dieperliggende verlangen en wat er nodig is om dit te verwezenlijken.

6       Kan iedereen deelnemen aan zo’n thema-avond of heb je een speciale doelgroep?

Iedereen kan deelnemen. Of je nu werkt of thuis bent, single bent of een gezin hebt, oud of jong bent. We hebben allemaal verlangens en wensen, die tot uiting komen in voornemens en doelen. Of je nu 20, arm bent, studeert en een werkleven voor je hebt. Of 60 jaar, rijk en voldoende tijd hebt.

7       De gespreksgroepen zijn klein. Heeft dat een speciale reden?

De thematiek leent zich voor alles en iedereen. Je zou er bij wijze van spreken een stadion mee kunnen vullen. Of een grote zaal. Wij hebben gekozen voor een kleine groep van rond de 7/8 deelnemers omdat je dan werkelijk contact kan maken met elkaar.  Als je werkelijk communiceert en echt luistert naar de ander dan is dat heel waardevol. Het idee is dan ook “Samen zie je meer”. Het is niet zo dat wij alles weten, maar juist in het gesprek met elkaar de juiste antwoorden boven willen laten komen.

8       Mocht er voor een bepaald thema grotere belangstelling bestaan, houden jullie dan meerdere avonden of maken jullie de groep groter?

De groepsgrootte is maximaal 8 personen. Minder kan ook. Meer is niet de bedoeling. Elke maand komt er een ander thema aan de orde waar mensen zich voor kunnen inschrijven. Het idee erachter is het bespreken van een thema dat belangrijk is voor alle deelnemers waarbij er werkelijk contact is. Als er meer inschrijvingen zijn dan maken we waarschijnlijk een tweede groep. We evalueren na de eerste 4 avonden of we op dezelfde manier verder gaan of het beter anders kunnen inrichten. Omdat we beide ons gewone werk als loopbaanadviseur en trainer hebben kunnen we niet teveel avonden organiseren.

9       Voorlopig staan er de komende tijd 4 thema-avonden gepland. Welke onderwerpen komen er dan aan de orde?

Welke afslag neem JIJ ?

De eerste avond in januari past in deze tijd en gaat dus over “Het realiseren van je voornemens”. De avond in februari gaat over de “energiehuishouding”. Wat levert jou energie op en wat kost je nou juist energie, en met name wat ga je hieraan doen. De bijeenkomst in maart gaat over “Belemmerende gedachten”. Het idee erachter is dat ‘alles wat je aandacht geeft dat groeit’. Dat kan dus positief zijn of negatief. Vaak zitten we in een soort karrespoor waar je lastig uitkomt. In april staat het thema “Rij jij of rij ik?” centraal. Vroeger had je zo’n stickertje in auto’s aan de passagierskant. Het gaat over de vraag wie er de verantwoordelijke acties in jouw leven neemt.

10  Wanneer en waar worden deze gehouden?

Alle bijeenkomsten worden gehouden in Maarssen, Zandweg-oostwaard. We gebruiken de mooie ruimte van communicatiebureau M-T-O op de Buitenweg 26b. We starten om 1930 uur en de inloop  en koffie is vanaf 1915 uur. We stoppen om 2200 uur.

Zie hier voor de mooie site van:   

www.m-t-o.nl

 

11  Van de site begreep ik dat mensen zelf ook een huiskamersessie kunnen organiseren. Kan men jullie dan inhuren?

De manier waarop we de thema’s begeleiden doen denken aan rondetafelgesprekken, huiskamersessies, maar ook aan intervisie bij bedrijven. Intervisie is een bepaalde manier van gestructureerde gespreksvoering met een groep om zoveel mogelijk uit het gesprek te halen.

12  Jullie hebben geen vast tarief maar werken volgens het principe waardebepaling achteraf. Wil je uitleggen wat dat precies inhoudt?

De kreet ‘waardebepaling achteraf” is een term die je de laatste jaren meer hoort, maar in feite is het een oud principe. Je betaalt naar draagkracht of naar de waarde die de bijeenkomst voor je heeft. Het is niet onze insteek dat deze bijeenkomsten onze hoofdactiviteit worden qua inkomsten. Wij verdienen ons inkomen met loopbaanadvies en training. Omdat wij ons werk leuk en belangrijk vinden willen we ook anderen hiermee laten kennismaken.

 

13  Willen jullie met deze 4 avonden de behoefte peilen of kunnen we dit jaar nog meer thema-avonden verwachten?

Als we genoeg positieve reacties en waardering krijgen dan gaan we door met elke maand een nieuwe themaavond. Als blijkt dat er weinig mensen op af komen dan houden we er na de 4 x weer mee op. Als het zo is dat we veel aanmeldingen en interesse is dan gaan we er eens voor zitten hoe we de themabijeenkomsten op een andere manier kunnen organiseren.

14  Waar en hoe kunnen mensen meer informatie krijgen over dit onderwerp?

We hebben een aparte site ingericht om informatie over de themabijeenkomsten  te geven. Deze is tijdelijk (voor deze 4 keren) maar ziet er al mooi uit en is te vinden op

 www.themabijeenkomsten.blogspot.com

Informatie en aanmelding kan ook via mij en Marcel verlopen. In plaats van telefoonnnummers hier te geven kan je beter in google even zoeken op INEXTENS Loopbaanadvies en Human Award.

Happy Career in 2012 !

Happy Career, en meer, in 2012 !

Druppels op een gloeiende kerstplaat

:( De Kerst is voorbij :)
De Kerst 2011 is voorbij. Ik kan er niet rouwig om zijn. De laatste jaren is mijn enthousiasme veranderd. Dat heeft ook met mijn perspectief te maken. Alles natuurlijk. Hoe je naar de wereld kijkt bepaalt alles qua gevoel en gedrag. In mijn geval heeft dat o.a. te maken met mijn moeder die alzheimer heeft. Ze is er wel, maar ze is er niet. De sfeer die zij eens creeerde is er niet meer. De ziel in het huis van mijn ouders is verdwenen. Ook nu tijdens de kerstmaaltijd bij ons thuis is het behelpen. Het moet gezellig zijn natuurlijk, dus legt dat extra druk op de situatie. Vooral mijn vader heeft daar een handje van, dus met de nodige omzichtigheid zijn we bijeen. Met zijn zessen hebben we lekker gegeten, maar toch ....

De bol trekt zich terug
De kersttijd valt samen met een reflectieve periode die de laatste jaren steeds sterker is geworden bij mij. Ik blik terug op het afgelopen jaar en kijk vooruit naar het komende jaar. Het gaat vanzelf. Net als een bol die zich terugtrekt in de winter, keer ik naar binnen. Ik word rustiger, praat minder, denk meer, doe weinig, luister goed, naar mijzelf en anderen, schrijf meer, en voel, veel. Gedurende een periode van enkele dagen tot weken verkeer ik in een reflectieve, soms bijna meditatieve staat. Het liefst zou ik alleen zijn, maar dat is lastig met een gezin, kinderen, ouders in de kerstvakantie.

Het leed van de wereld
In deze tijd gaan mijn gedachten altijd de kant op van mensen die het minder goed hebben dan wij. Die eenzaam zijn, ongelukkig of ongezond. Ik realiseer me hoe goed we het hebben aan deze kant van de wereld. Zelfs de loopbaanproblematiek van mijn clienten vervaagt op deze momenten. Het leed van de wereld wordt via alle media bij ons neergelegd en komt meer binnen dan normaal. Mijn gevoeligheid is groter dan in de andere maanden van het jaar. Machteloosheid is een deel van het fenomeen, waarbij ik mijn ogen tijdelijk open en ontvankelijk ben voor het leed van de wereld.

Overheersende overvloed
En dan zie ik alle overvloed die Kerst met zich meebrengt. Winkels die uitpuilen van kleding, eten, drinken, mensen. Overdadigheid en overheersende uitbundigheid wordt me vaak teveel, maar zeker nu. Het liefst zou ik deze tijd willen ontvluchten, maar in feite doe ik dat de rest van het jaar. Ik ben graag samen met anderen. Ik houd van mensen. Tegelijk heb ik soms iets tegen de mensheid en ben graag alleen. We delen met elkaar onze liefde en hoop, en verdelen elkaar met onze geloven en angsten. De kerstgedachte ..... Wat is jouw kerstgedachte ?

Bijgesloten de kerstgedachte van Koningin Beatrix 2011 en het lied Ave Maria van Beyonce.

#HNW en #DNV

Dit is part 2 van de blog over "de bordjes"

Het Nieuwe Werken en De Nieuwe Vrijheid

Buiten

Nadat ik een jaar of acht geleden ook ontdekt had hoe het was om een burnout te hebben, ben ik aan de wandel gegaan. Letterlijk, maar ook figuurlijk. Langeafstandswandelen deed ik al regelmatig met een groepje. Ik ontdekte dat alleen een dag op pad gaan ook heerlijk was. Het Pieterpad diende zich aan en elke week liep ik een dag verder de route af. Die lange wandelingen in mijn eentje werkten louterend en helend. Nadat ik klaar was met de ongeveer 500 kilometer van Pieterburen naar de St. Pietersberg ging ik pas echt mijn levenspad op. Mijn besluit: geheel ander werk gaan doen en een nieuwe balans tussen werken en ..... Vrijetijd !


HNW
Na mijn omscholing tot loopbaanadviseur, counseller, coach, whatever, ben ik als zelfstandige zonder poen gaan werken. Heerlijk om mijn eigen tijd in te delen en zelf te bepalen hoeveel uur ik werk. Afgezien dan van de urenlimiet van de belastingdienst, de eisen van het gezin en de wensen van mijn vrouw. De laptop deed zijn intrede. En de mobiele telefoon. En de tablet. Werken als zelfstandige kan ook in de avonduren en in het weekend. Op allerlei plekken zelfs onderweg en op lokaties. Mobiel !

Social Media

Binnen

Het werk nam gestaag toe. In de eerste jaren nog niet zo hard, maar de stijgende lijn zet elk jaar voort. Naast mijn hobby's 'wandelen' (langeafstand en in de bergen) en schrijven kwam er een nieuwe bij: internet. Via de mobiele apparatuur kan je makkelijk bellen, mailen, internetten, twitteren, chatten, linken, surfen. Mijn interesse voor de social media werd steeds groter en ik overwon mijn angst voor usernames, settings, profiles, sharen en liken. Naast mijn gewone werk als loopbaan en outplacementadviseur ben ik gaan linkedinnen, twitteren en bloggen.  Leuk !


DNV
Nu ik zo terugkijk op mijn activiteiten, interesses en werk van de laatste jaren heb ik iets nieuws ontdekt van Mijn Nieuwe Werken. Vanuit een soort arbeidsethos is het werk nu niet meer gelimiteerd tot overdag en doordeweeks, maar kan dag en nacht doorgaan. De mogelijkheden zijn er. Het werk ook. Mijn interesses ook. De balans tussen werk en vrije tijd van een jaar of wat terug is verdwenen. De tijd is rijp voor een nieuwe uitbalancering, waarbij ook de vrije tijd (leisure) een juiste plek krijgt. Ik noem dat De Nieuwe Vrijheid. Mooi !

Vrije tijd versus arbeid
Wat zal ik gaan doen ? Hoe ga ik het aanpakken ? Dat is nog onderwerp van mijn innerlijk gesprek. Mooi thema voor onder de kerstboom. Als die de deur uit is dan weet ik het. Een dag in de week helemaal vrij ? Een week in de maand vrij ? Een maand per jaar vrij ? Het kan allemaal. Ook wil ik meer gaan werken in blokken om mijn tijd efficienter te kunnen benutten. Een dagdeel per week b.v. voor mijn partnerschap. Een vast dagdeel voor verslaglegging. Bepaalde dagen voor de clientengesprekken. Ook wil ik nadenken over systemen die de combinatie van social media en loopbaanadvies makkelijker maken. Bovenaan mijn lijstje staat DNV als uitgangspunt centraal. Heerlijk !

Klein bordje, groot bord en bordjes in de lucht

Tussenstand 12-12-11

Het gebeurt altijd. Aan het einde van het jaar ga ik nadenken. Een terugblik op het afgelopen jaar en een vooruitblik naar het komende jaar. Zo rond eind november begint het om tot optimale sterkte te komen tussen kerst en oud en nieuw. Het is nu 12-12-11 en dat zie ik als een tussenstand.

Reflectie

Niet dat ik de rest van het jaar niet nadenk, hoor. Ik ben van nature een denker en mijn geest, fantasie en ideeënwereld heeft in mijn leven al heel wat overuren gedraaid. In de loop der jaren is er een gevoelswereld bijgekomen. Aanvankelijk niet zo sterk ontwikkeld maar steeds groter geworden. In mij dus een combinatie van veel denken en veel gevoel. Genoeg reflectiemogelijkheden zo aan het einde van het jaar J.

Terugblik

Als ik aan het afgelopen jaar terugdenk dan is echt druk geweest. Zowel op werk als privévlak. Schoonmoeder overleden, mijn vrouw vanwege reorganisatie zonder werk gekomen, veel loopbaanadvies-cliënten gesproken, en veel verslaglegging L, toenemend gebruik van mobiele telefoon en laptop, onderweg, thuis, ‘s avonds en in de weekenden. In combinatie met twee opgroeiende pubers was het een van de drukste jaren.

Geen toetje

Helemaal nieuw voor me dit jaar is alles wat met sociale media te maken heeft. Steeds meer ben ik er ingezogen en twitter, link en blog er lekker op los. Ook voor Choice Loopbaanadvies en De Reis van je Leven heb ik allerlei accounts lopen. Ik ben de tel even kwijt, maar ik schat in ongeveer 15 inlog-codes te hebben om alles te bedienen. Leuk hoor - Het Nieuwe Werken - maar mijn bordje begint aardig vol te worden. Er kan nog net wat jus bij, maar een toetje zit er niet in. En dat is jammer, want ik ben gek op toetjes. Ik vind alles leuk en lekker !

Het bos in met een pc-tablet

Het onderwerp van deze maand is dus: wat wil ik wel op mijn bordje en wat wil ik niet op mijn bordje. Wandelend coachen was altijd een van mijn favorieten, maar heeft nu geduchte concurrentie gekregen van het bezig zijn met sociale media. Mijn collega’s hebben mij al gekscherend voorgespiegeld dat ik dan maar met een pc-tablet het bos in moet. Ik heb mijn eigen bureau en partnerschappen en nog allerlei ideeën die ik uit wil voeren. Leuk ! Alleen past het allemaal niet op mijn bordje. To be continued ……

Trouwens .....

Wat heb jij op jouw bord liggen dat je er eigenlijk van af wilt hebben ?

En .....

Welke bordjes houd jij allemaal in de lucht ?

Mijn eigen mini social media boost

Winterslaap
Vandaag is het zondag. Een dag van de week waarop je vaak wat anders kan doen dan de andere dagen. Dat geldt ook voor december. De zondag en december vind ik op elkaar lijken. Dagen en maanden van rust en meer stilte. Reflecteren gaat makkelijker. Bijna vanzelf. We gaan richting winter en einde van het jaar. Kortere dagen en langere nachten. Een soort winterslaap om in het voorjaar weer met nieuwe ideeen te komen of om de ideeen te gaan uitvoeren.

Reflectie op papier
Zo op het einde van het jaar kom ik altijd in een mood waarbij ik terugblik en vooruitblik. Op het afgelopen jaar en het komende jaar. Wat heb ik eigenlijk gedaan ? Hoe wil ik het verder gaan oppakken. Dit betreft veelal mijn werk op het gebied van loopbaanadvies, maar ook gebeurt het zelfde op het prive-vlak. De weekend en zaterdagen zijn vaak gevuld met van alles. Op zondag is er meer tijd om eens lekker door de stad te slenteren. Met vrienden af te spreken. Een stukje te schrijven ! Voorheen deed ik dat nog wel eens in een schrijfboek. Een dagboek, maar dan niet voor elke dag. Af en toe. Als ik weer de behoefte voelde komen om wat op te schrijven. Ik heb al heel wat woorden over gedachten en gevoelens aan papier toevertrouwd.

Toen gebeurde het !
Sinds een jaar is er wat dat betreft een verandering opgetreden. Schrijven doe ik nog meer dan voorheen. Echter niet meer zozeer in mijn schrijfboeken. Zowel in mijn werk als prive ben ik meer gaan doen met social media. Met Linkedin was ik al wat langer bezig. Nu ben ik het intensiever gaan gebruiken. Meer updates, meer reageren op contacten, aansluiten bij groepen, doen van oproepen en deelnemen aan discussies. Afgelopen jaar ben ik in een blog begonnen om 1 a 2 keer per maand iets op te schrijven over loopbanen en levenslopen. Ik heb een twitteraccount aangemaakt en een profiel op facebook. Ineens had ik dus in 2011 4 social media activiteiten. En toen gebeurde het :)

Social media
Ik ben met de social media begonnen omdat ik niet achter wil blijven met "internetwerken". En wat blijkt ? Ik vind het zo leuk ! Steeds leuker ben ik het gaan vinden. Ik blijf niet meer achter maar zit er middenin. Ik blog, twitter en link me suf. Veel nieuwe contacten doe ik op, veel zakelijke links bekijk ik, blijf op de hoogte van mijn vakgebied, ik maak en reageer op grapjes. Inmiddels ben ik dus een enthousiast social media user hetgeen leidt tot een nieuw onderdeel binnen mijn werk. Bij mijn collega's is het niet onopgemerkt gebleven dat ik meer internetwerk. Vandaar dat er nu ook blogs zijn van Choice en Partners en De Reis van je Leven waar ik mee aan de slag ben gegaan. Meer en meer doen we samen met Choicetweets en Reisgetwitter, alsmede met LinkedinChoice en LinkedinReis.

Nieuwe platformen
Voor allerlei ideeen waarmee ik rondloop heb ik nu een platform gevonden via de social media. Ik heb een Linkedingroup Levensverhalen aangemaakt, een twitteraccount Keerpunten en een blog Levenswerken. Zodat iedereen die interesse heeft verhalen kan delen en anderen er van leren. Mijn extra-activiteiten voor 2012 (naast loopbaanadvies) waarvoor ik "waardebepaling achteraf" hanteer ben ik nu aan het grouperen onder de blogspot Walking, writing, working ! (concept).  Met een collega ben ik bezig om regionaal themabijeenkomsten te organiseren die op de blogspot Themabijeenkomsten (concept) komen te staan.

Profileren, screenen, zoeken
Behalve dat ik het zelf heel leuk vindt merk ik ook dat het voor mijn clienten en opdrachtgevers op het terrein van loopbaanadvies belangrijk is om meer te weten over social media. Het is een manier om je te profileren waar je niet meer van buiten kan als je werk of een andere baan zoekt. Tegelijk worden social media steeds meer gebruikt door recruiters en hrm-ers om goede mensen te screenen en te zoeken.

Waar het zal eindigen met mij en het gebruik van social media is me (nog) niet duidelijk. Wel, dat het in 2012 een belangrijk onderdeel is van mijn werk als loopbaanadviseur !

Onthuftering

Wasmachine
Ik kan me herinneren dat er een tv-reclame was over een ontkalk-middel voor wasmachines. Na jarenlang gebruik ontstaat er kalkafzetting in de buizen. Het water kan niet meer goed door het systeem stromen. Langzaam maar zeker ontstaat er een probleem, vooral in gebieden waar veel kalk in het water zit. Tijd voor een ontharder die ontkalkt.

Hufterigheid
Vandeweek dacht ik aan de ontstane hufterigheid in de afgelopen jaren. Het beeld van de wasmachine kwam bij me op. Er is een voortdurende verharding gaande. In de samenleving. In de politiek. In de wereld. Dat baart me grote zorgen.

Als mijn tante een .... had, dan was het mijn oom geweest.

Als mijn tante een ....

In mijn familie hoorde je dit gezegde vroeger wel eens: "Ja, als mijn tante een piemeltje had gehad, dan was het mijn oom geweest". Aanvankelijk begreep ik er niets van, maar vond het wel een leuke zin. Het beeld dat bij me opkwam was hilarisch en bleef hangen. Op een gegeven moment had ik door wat er bedoeld werd. En ook nu speelt de zin en het beeld nog wel eens door mijn hoofd.

Eenzaamheid en Werk

Week tegen de eenzaamheid
Het is nu de week tegen de eenzaamheid. Het klinkt niet fijn, maar het is dagelijkse realiteit. Sommige mensen voelen zich soms eenzaam is te positief gesteld. Zowel op prive-gebied, in relaties als op werkgebied komt het nog steeds veel voor. Ook nu nog in deze tijd van snelle verbindingen en internet. Of juist ? Thema voor een andere blog.

De Reis van je Leven

De Reis van je Leven
heeft mijn leven veranderd. Het is 5 jaar geleden dat ik in contact kwam met Wim Beijer. Hij was de grondlegger van het wandelcoachingsprogramma "de reis van je leven". 10 jaar heeft hij met clienten gewandeld, getraind, gesproken, gelachen en gehuild. Ik schrijf "was" want hij is 4 jaar geleden overleden. Mijn leermeester op het gebied van wandelend coachen. Althans een van de belangrijkste.

Rugzak en Laptop

Mijmeren

Pas terug van vakantie mijmer ik over zon, zee, vissen, stranden, lekker eten … Een heerlijke tijd met vrouw en kinderen in het tropische buitenland. Niets doen. Na een periode van veel drukte. Alhoewel .. niets doen … Tijdens de vakantie ben ik meestal behoorlijk bezig. Reizen, wandelen, zwemmen, snorkelen, duiken. Uitrusten moet maar als ik terug ben.

Terug van Santiago !

Bedevaart
Ik spreek af en toe mensen die naar Santiago de Compostella gaan. Wandelend of fietsend. Op bedevaart. Niet alleen worden er pelgrimstochten gemaakt die zijn gebaseerd op het geloof. Steeds meer ook spiritueel, naar binnen, gericht op het zelf. Door weer en wind, rugzak op, afzien, meer dan 2000 kilometer wandelen, bekaf aankomen in Santiago. Ik heb er al vaker aan gedacht om dat eens te gaan doen. Het is er nog niet van gekomen.....

Easy Listening
Vandaag een heerlijk stukje gefietst en op een mooi plekje wat gedronken. Er was gezelligheid, mensen kletsen in de zon, een easylistening-bandje met brazilaanse muziek op de achtergrond. Ineens gebeurde het. Ik moest denken aan de weg naar Santiago. Maar dan anders. De tocht werd duidelijk aan mij gepresenteerd vanuit mijn binnenste.

Terug vanuit het heilige
In plaats van heen vanaf Nederland naar Spanje fietsend, overwegend tegen de zuidwestenwind in, kwam er een mooi alternatief bij me op. Met de trein of vliegtuig heen en vertrekken vanaf het bedevaartsoord. Terug vanuit het heilige naar de wereld. In een lekker zonnetje fietsen met de wind in de rug. Een kleine tas achterop met wat spullen erin voor hotelovernachtingen.

Genieten
Slapen in mooie hostals, chambres d'hotes, gites, bed-and-breakfasts met fantastische ontbijten. Onderweg genieten van lunches en terrassen op mooie plekken. Picknicken langs stromende beekjes. 's avonds een wijntje of biertje bij een heerlijk 3 gangen-diner. Het paard staat te wachten in de stal. Klaar om in de ochtend weer de wijde wereld tegemoet te treden.

Het nuttige en aangename
Er is zelfs tijd voor reflectie en inzicht en inspiratie. Of eigenlijk, met name !  Een combinatie van het nuttige en aangename. Niet afzien, maar genietend tot besef komen. Of het uitgevoerd wordt weet ik niet, maar het is een aanlokkelijk idee :).

BLT Bloggen Linkedin Twitter

Bacon, lettuce en tomato
Vandaag de workshop BLT gevolgd bij Anne Raaijmakers. Over Bloggen, Linkedin en Twitter. Met deze workshops over zakelijke social media helpt zij beginnende en gevorderde gebruikers aan inspirerende informatie. Met mijn interesse in loopbaancoaching in combinatie met online werken was het een interessante en geslaagde dag !


Zakelijke social media
Social media wil ik meer in gaan zetten. Ten behoeve van mijn clienten, informatie, inspiratie, e.d.. Al enige tijd is deze tendens zich aan het ontwikkelen. Sinds 2 jaar ben ik op Linkedin, afgelopen jaar gaan Bloggen en dit jaar wordt Twitter toegevoegd. Wat ik zo heerlijk vind aan mijn huidige werk is dat ik de vrijheid heb om dit soort workshops in te plannen. In de loop der tijd heb ik al diverse trainingen en workshops gevolgd op het gebied van coaching, communicatie, psychologie, methodieken, doelen, etc. Daar komt vanaf nu zakelijke social media bij.


Handig voor clienten
Voor mijn clienten op het gebied van loopbaanadvies is het handig en zeker aan te raden om ook internet te betrekken in hun banenzoektocht of baanverwerving. Om zicht te krijgen op de markt, op organisaties, op functies, vacatures, sollicitaties, tips m.b.t. sollicatiebrieven en cv's, e.d. En natuurlijk om zichzelf te profileren, zodat anderen kunnen zien wat zij te bieden hebben.


Wat is jouw aanbod in 140 tekens ?
Via Linkedin en Twitter heb je de mogelijkheid om 140 tekens in te voeren in je updates. Hoe zou jij jezelf en jouw aanbod willen noemen binnen deze grens. Probeer 's, en laat het me weten !

Curriculum Vitae - Geschreven portretten

Het thema van de boekenweek 2011 gaat over biografie, levens-beschrijvingen, mensenlevens. Fascinerend thema ! Onophoudelijke bron van inspiratie: de mens en het leven. Ieder mens is zo anders. Elk leven is zo veranderlijk. Het enige dat we zeker weten is dat we geboren worden en dood gaan. Wat er tussenin gebeurt kan alle kanten opgaan. Als je niet oppast ....

In mijn werk als loopbaanadviseur worden ook levensverhalen met elkaar gedeeld. De gesprekken over loopbanen zijn niet los te zien van de levenslopen. In de wereld van loopbaanbegeleiding wordt het onderzoek naar dat verband biografisch werken genoemd. Ik houd er van om over geschreven woorden na te denken en te filosoferen. Over de invulling van ieders leven. Of ik hier positief aan kan bijdragen, en hoe. Welke acties er nodig zijn om verder te komen.

Onlangs in Utrecht noemde iemand de netwerkwandeling een 'samen-loop'. Een woord wat tot denken aanzet. Woorden als samen-loop, levens-loop, loop-baan geven weer wat ik in feite doe. De loop-baan-adviseur die naast formele tafelgesprekken over werk en leven ook voor een deel wandelend de kost verdient en graag mensen bij elkaar brengt. Werknemers die een andere werkgever zoeken, werkzoekenden of zzp-ers die soms uberhaupt iemand zoeken om contact mee te maken, een bepaalde groep 'gelijkgestemden' samenbrengen om met elkaar in gesprek te gaan over een (loopbaan-)thema.

Dat biografisch werken een onderdeel is van loopbaanbegeleiding is niet voor iedereen duidelijk. En het is ook niet voor iedereen van toepassing. Grofweg zijn de mensen die voor loopbaanadvies komen in twee groepen te delen. Een deel van de trajecten is met mensen die zo ongeveer wel weten wat ze kunnen en willen. Hun doel is om zo snel mogelijk te komen waar ze willen zijn. We praten dan meer over banen, vacatures, netwerken, sollicitaties, profilering, social media, vacaturebanken, middelen, e.d.. In een ander deel van de trajecten wordt samengewerkt met mensen die vrijwel geen benul hebben wat ze wel of niet kunnen, wie ze wel of niet zijn, wat ze wel of niet willen. Waar dan te beginnen ?????

Daar zijn verschillende manieren voor. En een van die manieren is biografisch werken, ofwel werken met het levensverhaal. Het schrijven en bespreken van je eigen biografie van "begin tot nu" levert een veelheid aan informatie op. Voor de loopbaanbegeleider, maar met name voor degene die zijn of haar eigen verhaal schrijft. Je kijkt terug op je eigen leven, de mensen die je hebt ontmoet, de plekken die belangrijk voor je waren, situaties waar je van hebt geleerd. Het schrijven en lezen van een levensverhaal is altijd indrukwekkend, althans voor mij. Of het nu in boekvorm is van een bekend persoon of op twee A4-tjes van een client. Een verhaal van woorden. Het leven van een mens.

De dood is triest, maar niet-leven is nog triester

"De dood is triest, maar niet-leven is nog triester". Deze zin kreeg ik pas onder ogen, en vond ik erg mooi. Zo lezend in boeken of artikelen en pratend met allerlei mensen kom je soms prachtige woorden tegen over het leven en de dood. Ik ben ook al een tijdje bezig met het 'Tibetaanse boek van leven en sterven'. Wat daar in staat kan ik niet 123 langs me heen laten gaan. Ik lees met een gemiddelde snelheid van ongeveer 1 bladzijde per dag .....

Juist op momenten dat er iemand om je heen dood gaat zie je mensen die pas dan ineens stil staan bij het leven. Van die ander, maar ook van zichzelf. Gelukkig sterven er niet continu bekenden van ons waardoor we voortdurend bezig zouden zijn met stilstaan. Maar het is wel een neveneffect van een trieste situatie. Het plotselinge besef van sterfelijkheid doet wat met ons.

In loopbaantrajecten zijn er soms vragen of voorbereidingen die daarmee te maken hebben. Er hoeft gelukkig niet perse eerst iemand te sterven om eens stil te staan bij het leven. Je kan bijvoorbeeld ook een voorstelling maken dat je aan het einde van je werkleven staat en dan terugkijkt op een waardevol levenswerk. Zodat je je in het huidige moment nog eens kan bedenken wat je ook al weer het beste kan gaan doen.

Zo zijn er meer van dit soort manieren om je bewuster te worden van jezelf en te maken keuzes. Een paar keer per jaar zit ik bijvoorbeeld wel eens op een kerkhof met een client en we bespreken dan een dergelijke terugblik. Ook de vraag wat je zou doen als je nog een jaar te leven hebt valt in deze categorie. Niet voor iedereen is dit natuurlijk een passende werkwijze, maar als je het aandurft om op deze manier te denken, dan kan het je veel opleveren.

Er zijn ook meer positief ingestelde vragen die in loopbaanland gebruikt worden. Wat zou je doen met 10 miljoen ? Hoe ziet jouw wereld eruit als er een wonder is gebeurd ? Beschrijf eens jouw ideale dag ! Het maakt in feite niet zoveel uit of de vragen over het leven gaan of over de dood. Als de antwoorden je maar echt laten leven !

Morgen is de koffie gratis !

Toen ik een jaar of acht was liep ik wel eens langs een restaurant met een bordje voor het raam "Morgen is de koffie gratis !". Dat bordje fascineerde me mateloos. Want als ik de volgende dag voorbij kwam stond het er weer, of nog. Dus de koffie was altijd pas in de toekomst gratis. Nooit vandaag. In situaties nu van clienten, maar ook van mezelf, moet ik daar nog wel eens aan terugdenken.


We willen graag doorrennen, naar de gratis koffie. Die er dan niet altijd blijkt te zijn. Waarbij we voorbijgaan aan de dagelijkse dingen die ons ook plezier, tevredenheid en geluk kunnen geven. Op weg naar het resultaat zonder aandacht voor het proces dat nodig is. Of zonder stil te staan en ons de vraag te stellen: "Hoe gaat het nu eigenlijk met me, op dit moment, hier en nu?"


Er lijkt soms een gat te zijn tussen nu en dan, tussen hier en daar. Dat we opvullen met snelheid, doorgaan, doorzetten, onbewustheid, afleiding, gedachtenloos. Verlangend naar de toekomst, geen rekening houdend met de weg er naar toe, weg van het heden of verleden ......


Geluk najagend, net als de gratis koffie morgen. Natuurlijk is het belangrijk om je bewust te zijn van je verlangens, van je idealen, van je dromen, van je wensen. Bronnen van inspiratie ! Maar te vaak lijkt onze weg gebaseerd op angst. Niet de liefde voor de toekomst drijft ons, maar de angst om weg te vluchten van onze huidige situatie. We zijn soms ongelukkig of ontevreden of onrustig omdat we vaak aan die lonkende toekomst denken. Vanuit een gedachtengang van "morgen wordt alles beter".


Toch ontkomen we er niet aan om echt stil te staan, bewust te worden, mogelijk ook terug te kijken. De nieuwe weg naar de toekomst begint altijd hier, nu, op dit moment. ("In het nu, van moment tot moment- Almaas"). Als je begint met bewust stil te staan dan gebeuren er twee dingen. Ten eerste merk je meer van de dingen om je heen, die je ziet, hoort, ruikt, proeft, voelt.


Ten tweede leidt het toegenomen besef van je zintuigen je naar een diepere gewaarwording van je gedachten en gevoelens. Kleine en grote en zowel positieve als negatieve. Bijvoorbeeld meer kleine intense geluksmomenten maar ook mogelijk momenten van een groter of ouder verdriet. Wat je meemaakt, denkt en voelt ligt dichter bij jezelf. Realistisch, zoals het nu is, echt. Dat maakt het mogelijk om jouw weg te gaan vanuit jezelf. Met ups en downs.


Want stel dat jij jezelf niet ontwikkelt en je komt aan in de toekomst, dan is de koffie morgen mogelijk nog steeds gratis.

Geluk, gelukkig, gelukkiger .....

In mijn werk als loopbaanadviseur ontmoet ik veel aardige mensen. Ik wil ze/u graag bedanken voor de samenwerking die wij in 2010 hebben gehad!

In een jaar zie ik allerlei mensen: clienten, opdrachtgevers, collega's, studenten, ouderen, werknemers, leidinggevenden, werkzoekenden, etc. De meesten kennen elkaar niet. Als zij bij elkaar zouden komen dan is het een mooie club. Ik denk er wel eens over om iets te organiseren waar contacten en inspiratie met elkaar kunnen worden uitgewisseld. Maar zover is het nog niet gekomen.

Er is veel diversiteit. Zowel in mijn contacten als in de loopbaantrajecten. Iedereen is anders en elke situatie verschilt. Veelal gaat het om hetzelfde resultaat, namelijk zicht krijgen op, of het verkrijgen van een andere baan. Maar hoe het zo gekomen is, de persoonlijke kant van het verhaal en de weg er naar toe is voor alle mensen anders.

Soms gaat het snel en zijn we in een paar weken klaar. Soms duurt het maanden of langer. Er zijn clienten die kiezen voor een persoonlijk traject, aan tafel. Anderen willen liever online bezig zijn of juist in beweging, samen wandelend in gesprek. De manier waarop we samenwerken verschilt per client. Soms meer terugblikkend en diepgaand. Bij anderen vooruitblikkend en voortgaand.

Er is ook een gemene deler. De overeenkomst bij allen is het zoeken en streven naar geluk. Welke afkomst, opleiding, werkniveau of leeftijd we ook hebben, we willen allemaal gelukkig zijn. Of gelukkiger worden.

Soms is het nodig eerst aandacht aan aspecten van je zelf te schenken om je meer gelukkig te gaan voelen. Een nieuwe focus op de loopbaan kan hier zeker ook een belangrijke plaats in hebben. Passend werk doen en de juiste mensen om ons heen hebben genereert positieve energie.

Ik wens iedereen voor 2011 toewens veel geluk toe. Met het op jouw eigen manier vervullen van je wens om gelukkig te zijn in je werk en leven !

Gezellig Samen Zijn

Vlak voor kerst 2010 zit ik wat te mijmeren. Het is prachtig wit buiten en een tijd van "samen-zijn" breekt aan. Voor veel mensen is het een dubbele periode is. Aan de ene kant gezelligheid, een boom, lichtjes en kaarsjes, lekker eten, familie over de vloer, samen-zijn. Maar het samen met anderen zijn is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Om uiteenlopende redenen zijn mensen niet meer bij elkaar. Een overleden of zieke partner, gescheiden van je relatie, een partner die werkt in deze periode. En zo zijn er nog meer mogelijkheden waarbij mensen de kerstdagen alleen doorbrengen. Of mogelijk wel met anderen, maar toch met gevoelens van eenzaamheid. Voor deze mensen is het juist nu een stuk minder leuk. Het "alleen-zijn" drukt in deze tijd bij velen nog wat zwaarder.

Vanuit mijn werk als loopbaanadviseur zie ik nog een ander fenomeen. Mensen die werknemer zijn en die de laatste tijd niet meer samen zijn met hun collega's. Bijvoorbeeld door reorganisaties, ziekteverzuim, ontslag. Ineens niet meer verbonden zijn aan het bedrijf waar je jaren hebt gewerkt. Geen kerstpakket, minder kaartjes. Na vele jaren van trouwe dienst geen werkmaatjes meer hebben kan pijnlijk zijn. Of zelfstandige professionals en ondernemers die minder werk hadden dit jaar en het momenteel niet zo breed hebben. De druk om samen gezellig te moeten doen werkt dan averrechts.

Van alle genoemde mensen in deze tekst ken ik er verschillende. Ik ken er velen die gezellig doen. Ik ken er ook een heleboel die het gezellig maken, gezellig hebben, en gezellig zijn. Ook al maken we dezelfde situaties mee, dan kan de reactie en gedrag erop totaal anders zijn. Wat zijn we toch een wonderlijke soort wezens. Met name tijdens de kersttijd.

Ik wens iedereen een "wonderful christmas time" !