Bedevaart
Ik spreek af en toe mensen die naar Santiago de Compostella gaan. Wandelend of fietsend. Op bedevaart. Niet alleen worden er pelgrimstochten gemaakt die zijn gebaseerd op het geloof. Steeds meer ook spiritueel, naar binnen, gericht op het zelf. Door weer en wind, rugzak op, afzien, meer dan 2000 kilometer wandelen, bekaf aankomen in Santiago. Ik heb er al vaker aan gedacht om dat eens te gaan doen. Het is er nog niet van gekomen.....
Easy Listening
Vandaag een heerlijk stukje gefietst en op een mooi plekje wat gedronken. Er was gezelligheid, mensen kletsen in de zon, een easylistening-bandje met brazilaanse muziek op de achtergrond. Ineens gebeurde het. Ik moest denken aan de weg naar Santiago. Maar dan anders. De tocht werd duidelijk aan mij gepresenteerd vanuit mijn binnenste.
Terug vanuit het heilige
In plaats van heen vanaf Nederland naar Spanje fietsend, overwegend tegen de zuidwestenwind in, kwam er een mooi alternatief bij me op. Met de trein of vliegtuig heen en vertrekken vanaf het bedevaartsoord. Terug vanuit het heilige naar de wereld. In een lekker zonnetje fietsen met de wind in de rug. Een kleine tas achterop met wat spullen erin voor hotelovernachtingen.
Genieten
Slapen in mooie hostals, chambres d'hotes, gites, bed-and-breakfasts met fantastische ontbijten. Onderweg genieten van lunches en terrassen op mooie plekken. Picknicken langs stromende beekjes. 's avonds een wijntje of biertje bij een heerlijk 3 gangen-diner. Het paard staat te wachten in de stal. Klaar om in de ochtend weer de wijde wereld tegemoet te treden.
Het nuttige en aangename
Er is zelfs tijd voor reflectie en inzicht en inspiratie. Of eigenlijk, met name ! Een combinatie van het nuttige en aangename. Niet afzien, maar genietend tot besef komen. Of het uitgevoerd wordt weet ik niet, maar het is een aanlokkelijk idee :).
